ارزیابی فعالیت ضد باکتری، ضد قارچی و آنتی اکسیدان عصاره ی گیاهان گل گاو زبان و ناجور دندان

ایران کشوری گسترده، وسیع و با اقلیم های متنوع است و همین شرایط اقلیمی، منجر به تنوع فراوان گونه های گیاهی شده است. در این تحقیق محتوی فنل و فلاونوئید کل و فعالیت مهار رادیکال آزاد dpph، در عصاره متانولی سه گیاه گل گاوزبان خوزستانی، ناجوردندان و شکرتیغال مورد بررسی قرار گرفت. همچنین خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی دو گیاه گل گاوزبان و ناجور دندان بررسی شد. نتایج نشان داد که عصاره متانولی ریشه گل گاوزبان روی باکتری گرم مثبت staphylococcus aureus و bacillus subtilis بیشترین بازدارندگی را داشت. در گیاه ناجوردندان عصاره dmso در غلظت 600 میلی گرم در میلی لیتر بیشترین بازدارندگی را روی باکتری pseudomonas aeruginosa نشان داد. بیشترین میزان فنل در عصاره متانولی گیاه شکرتیغال بود. بیشترین میزان فلاونوئید هم مربوط به برگ گل گاوزبان و شکرتیغال بود. کمترین میزان ic 50 مربوط به گل و ناجوردندان و بیشترین درصد مهار مربوط به ناجوردندان بود. خاصیت ضد قارچی در هیچ یک از دو گیاه دیده نشد. القا ریشه مویین در گیاه گل گاوزبان و تایید تراریختی ریشه های مویین به کمک pcr انجام شد. از ریشه های مویین به منظور باززایی کالوس گرفته شد.در همه غلظت های هورمون 2,4-d کالوس تشکیل شد. بیشترین میزان کالوس زایی در غلظت 5/0 میلی گرم بر میلی لیتر 2,4-d بود. در حضور هورمون های ba و iba بیشتری میزان کالوس زایی وقتی بود که دو هورمون در بالاترین غلظت، یعنی 2 میلی گرم در لیتر بود. با افزایش غلظت هر عصاره میزان بازدارندگی رشد باکتریایی افزایش یافت. با توجه به اهمیت ترکیبات فلاونوییدی در درمان بیماری های انسانی و جلوگیری از اکسیداسیون لیپیدها در مواد غذایی میزان بالای فلاونویید در برگ گیاه گل گاوزبان و گیاه شکرتیغال قابل توجه است.